Gel Şiiri - Hasan Özünal

Bir yağmur gizliyor gözyaşlarımı,
Buluttan kopup inceden ince.
Bir rüzgâr esiyor,
Dağlardan koşup gelen,
Başımı okşayıp geçip gidiyor sessizce.
Yutuyor matemimi,
Kör kuyulardan kopan bir gece.
Bir kıpırtı var içimde,
Bir yara kanıyor sanki gizlice.
Cevap var, cevap yok, cevap belli belki de,
Cevap birkaç harf ve bir iki hece.

Caddeler karanlık birer dehliz,
Her adımda yutuyor ruhumu.
Kaldırımlar birer testere,
Beynimi sağlı sollu yontuyor.
Çıkış, çare, çözüm birer muamma,
Her bir düşüncem pas tutuyor.
Işık görmeyen gözler,
Gönlümü uyutuyor.

Çıkış yakın, çare kolay, çözüm basit,
Belki birkaç harf ve birkaç hece.
Gel, gelişinle aydınlanacak bu gece,
Gel, gelişinle çözülecek bu bilmece,
Gel, gelişinle bitecek bu çektiğim işkence,
Gel, birkaç harf ve birkaç hece…