Gel Şiiri - Derya Avşar

Çık gel ne olursun
Toprağın yağmura
Gül'ün güneşe kavuştuğu gibi
Hasretle değil
Özlemle kavuşalım seninle...

Gel hadi,
Sevdamızı bırakmayalım zamana
Serçeler saklansın gül yanağına
Susma, suskunluğun yaradır bana

Seven yüreğimi kanatma
Oturupta yaptıklarına ağlama
Pişmanlığın koynunda yanma

Bir ömür senle olayım
Bırak seninle solayım
Son nefesine kadar yanında kalayım

Gel demekten, sana gelmekten
yorulmadım.
Suskunluğun yordu beni.

Duy artık haykırışlarımı duy
Aç gönül kapılarını sonsuza dek
Al ömrümü ömrünün üstüne ek

Gel gizemine gizle benide
yokluğunda var olmak değil,
varlığında yok olmak istiyorum...