Gel Şiiri - Murat Karababa

Sensiz bir virane hanem
Gel ey kurban olduğum gel
Sana kavuşmak bahanem
Gel ey hasret kaldığım gel

Hayatımın peri kızı
Bırak bu cilveyi nazı
Bu aşığın dertli sazı
Mızrab vurup çaldığım gel

Yokluğunda yüzüm gülmez
Gözyaşımı kimse silmez
Ne haldeyim eller bilmez
Gel ey yoldaş aldığım gel

Kastın mı var genç ömrüme
Hançer sapladın gönlüme
Azgınlaşan dertlerime
Gel ey derman bulduğum gel

Yeter artık bunca çile
Suskunluğum geldi dile
Ayrılığın derdi ile
Sararıpta solduğum gel

Sana açtım kollarımı
Bekliyorum yollarını
Her gelenden hallarını
Sual edip sorduğum gel