Gel Şiiri - Salih Yıldız

Açtım bağrımı sana umutsuz bırakma gel.
Firakınla bu canı, aşkı nara yakma gel.

Ey gönlümün Nehar-ı karanlığa terk etme;
Kim ne demez, kim ne der, ardın sıra bakma gel.

Sevgi pınarımızı akıtıver bu yana;
Ne olduğu belirsiz mecralara akma gel.

Gel ey nazlı sevgili! İşve zamanı değil;
Makberime sağ iken, genç yaşımda kakma gel.

Şöyle bir cihana bak, cümle ecram ağlıyor;
Ben aceze bendenin, ümidini yıkma gel.

Can veren pervanesin, ben ise divanenim;
Divanenin ruhunu, bir mahzene tıkma gel.

Zülfünü tuzak gibi, koyma sakın yoluma;
Darağacımda boynum, ip olup da sıkma gel.

Sabrımı test etme, yok! Zerre miktar kalmadı;
Mecalsiz kapındayım, nefret edip bıkma gel.

Gel sevdalım uzağa, nefret ile çıkma gel.
Garibin yüreğine, dert dikeni çakma gel! ..