Gel Şiiri - Mustafa Bertan

Sen yoksun
Bu şehir umurumda değil
Sensiz bir semtini dahi aramıyorum
Ne denizi deniz
Ne akan pınarı
Küstüm sokaklarına

Susuyorum

Üşüyor mimiklerim
Bir masalı dillendiriyor kulaklarım
Aşkın feveranı
İpe çekilmiş hatıraların son arzusuyla
Kapattıkça gözlerimi hayalin çıkıyor karşıma

Özlüyorum

Güneş seyrini tamamlayıp
Doğup batıyor
Ne sabahlara kanıyor yüreğim
Kavuşmaya haiz
Ne akşamlara
Sen benim eksik yanımsın gel

Bekliyorum

Beklemekte sana gelmekte nihai
Sana yazdığım mektup elimde kaldı
Solmuş güller yaprak aralarında
Şiirlerim bir bir intihar ediyor

Korkuyorum

Gel gelmezsen sürgün olur bedenimden bu canım