Gel Şiiri - Galip Aydın

Sonbaharda gel çünkü ben, sonbaharda geldim.
Yazdan çıkamamış gönlüme ıslak serinliklerle...
Hüzünlü bir poyraz akşamında, gönlümün yaprakları dökülürken gel.

Haber vermeden gel, ben çıkarım yollarına
Geç kalışın okadar büyüttüki gönlümü,
Eğer geleceksen, herhangi bir yerde bekliyor olacağım seni.

Vazgeçleri üflemeden şeytan kulağıma
Bekleyen taraflarıma kar yağmadan
Hergün gözlerimi diktiğim yerden,
Doğuyla batınan arasından, başımın yere eğildiği yerden, göğe değdiği yerden, gözlerimi diktiğim yerden...

Gel ihtirasım utanmazlığa dönmeden
Ardan namustan geçmeden gel!
Sınır koyamam bu çağırışa,
Sonbahar geçerse hamsinde, zehmeri de gel...

Gönlümün çığlığını nezaman duyarsan
Ne zaman hakedersem gelişine
Cemrede, bir daha ki sonbahar'a,
Ondan sonrakine ve ondan sonrakine...
Vadedilen en son gün yaşanırken gel, mahşerde gel...!