Gel... Şiiri - Halil İmat

Saymadım kaç gece uykusuz kaldığımı
Saymadım kac kere ismini sayıkladığımı
Gönlüm 'vazgeçilmez'diye yazmış çoktan adını
Ayrılık zehir gibi.ayrılık bu sevdaya hiç yakışmadı

Bıktım usandım yaz mevsiminde kiş ayazında donmaktan
Bıktım artık sensiz açan yapraktan.geçtiğim sokaktan
Ya dön gel bana actığın yarayı kurtar kanamaktan
Ya da davetiyem gelecek sana mezarlıktan

Gel..gel insafsız yarim sana kapalı kapım yok benim.
Gel de kahpeliğin kol gezdiği yerlerde biz gezmeyelim
Gel yeterki.zaten bahane arıyor gelmene zavallı yüreğim
Hadi gel..senin ben dikenlerini seveyim

Halil İmat

13,08,2009