Gel Şiiri - Said Alpagut Şenel

İstemem bir tanem sensiz günleri
Senin yokluğuna üzülürken gel
Gece yarısında özlerken seni
Gözümde yaşlarım süzülürken gel

Laleler sümbüller güller açmıyor
Adın dudağımdan bir an düşmüyor
Çok uğraştım sensiz yüzüm gülmüyor
Yokluğunla kalbim ezilirken gel

Kaderim dert çekmek bu benim yazım
Derken gülüverdi bak artık yüzüm
Neşeyle çalıyor şimdide sazım
Mızrabım tellerde gezinirken gel

Ni’dem seni sevdi bu yürek candan
Ölürümde yine vazgeçmem senden
Bülbülün çilesi çekiyor gülden
Çektirme bunca dert sevilirken gel

Unutmaz bu yürek sevdi mi bir kez
Sönmez aşk ateşi yandı mı bir kez
Yanar seni canan bildi mi bir kez
Gel de mezar taşım yazılırken gel

Razıyım yanında çile çekmeye
Gönlüm razı değil sensiz olmaya
Mahkum etme beni sensiz kalmaya
Hoyrat’ın mezarı kazılırken gel