Gel Şiiri - Bayram Kaya

Bilirim sebep olacaksın, tersin
Hoş gelir gülşen ezer gibi agahta
Pür melalim, hal mı korsun nagahta
Küt küt eder de düşerim; etersin.

Sen sanmayaki bir ana yetersin
Boşa ter döker, çıkmam der yarına
Bak, sarayımda kendimi narına
Düzelmem o an, özlemden betersin

Doğu da, batı da, sen; ne hedersin
Kavuşmak kanmaz, şekvamdır kedersin
Yolu döndürdüm, şemi söndürdüm gel
Bir yanın ter, bir yanın ser; ne dersin?

16.03.2009

Agah: Haberli, bilen, bilgili
Nagah: uygunzamanda olmayan zamansız gelen
Pür melal: Keder ve acılar içinde boğulan
Şekva: Şikayet, sızlanma
Şem: Mum, ışık