. Gel Şiiri - Turgut Uzdu

GEL

İnletme artık sazların telini
Şarkılar ağlamadan gel
Azat et yokluğunu
Vuslatı al yanına
Geceler kara bağlamadan gel…

Ateştim ben alevdim aşkınla yanan
Ne kül kaldı şimdi ne duman
Kaç gecedir sana hasret şu kapı
Son nefes çalmadan gel...

Çaresizliğe boyanmış yaralarım kanıyor
Kum bitmek üzere bütün saatlerde
Gecikme
Gözlerime ölüm karası bulaşmadan gel.

Güneşin her batışında daha da yabancılaşıyor
Geceler reddetmeden gel
Gideceğim anla artık
Geleceksen ben gitmeden gel.