Gel Şiiri - Süleyman Köse

gel,
sevgilerin en tükenmezini sana sakladım,
gel vazgeçtim dünümden yarınım ol gel,
bende fırtınalar sonsuz kördüğümken sana sığındım gel,
ben de acılar katmer katmer, ihanet sırtımda hançer ve yalan geçtiğim yollarda geri döndürmez dikenli tel.
gel,
öpücüklerimin en sıcağını sana sakladım,
hasret alazında vurgun yüreğim sana tutkun gel,
gel umutlarım senle var ve hayat senle başka güzel,
sen ol yanımda istemem başka güzel,
gel,
dünlerimim toplamı etmez seninle geçirdiğim bir saniye
sevdayı bölüşüp çoğaltalım gel,
yangınlardan geldim,çıbanbaşı ihanetten,kahpe kasığında yatmış soytarı sevdalardan,piç olmuş aşklardan,yalan cenderesinden çıktım sana sığındım gel,
gel,
binlerce yalan,sırtımdaki ihanet hançeri,riyakar yüzler ve mırdar hayatlar vurmadı beni sana olan hasretim kadar.
gel,
yüzüm dizinde ölebilirim
tat vermez hiç bir hayat böyle bir ölüm kadar,
topunu yakarım sensiz hayatın,
yoktur değeri senle geçen bir lahza kadar.
gel,
gel ve gör,
binlerce kurşun,binlerce ölüm ve binlerce aşk deviremedi beni
kalbime savrulu bakışın kadar.
gel,
ben sana vurgun bir çocuk,
senden öncesi yok artık,
be heeeey duman bakışlım,
göz bebeklerimden öp artık..
gel,
yüzüm gözüm kir pas için de
boynumdaki yaftamda yazar kimliğim
ihanet vurgunu sevdalardan geldim,
her köşe başında aşkını bir gülüşe satan sevdalardan,
beni yok edebileceğini sanan riyakar sevdalardan
oysa sayısız satılmışlar beni yok edebilirmi hiç,
değilmi duman bakışlı sevdam
B E N K O L A Y Ö L M E M K İ....