Gel Şiiri - Mehmet Atila Çakıroğlu

Yine deniz, yine mehtap, yine kadeh, yine rakı.
Ve yine aklımda sen.
Ne sen bıktın hayale girmeye,
Ne ben bıktım seni düşünmeye.
Karanlıklar içinden hergece nasılda buluyorsun yolunu?
Eziyete mi gelirsin teselliye mi anlayamadım.
Sen gel de ne için olursa olsun farketmez.
Acıda çeksem senin yüzünden,
Yine de her gece gel sen.
Aranıyor, bekleniyor, özleniyorsun.
Sen gel, hakikaten gel
Çünkü hala çok seviliyorsun.