Gel Şiiri - Halil Kayar

Millet “Allah Allah! ”
Derken gel ki Habibim,
Millet “Allah Allah! ”desin.
Yeter artık! bu kadar düşmek şirke,
“Gel ki sirkeye ekmek banmak, baldan tatlı olsun”

Gel! uzunla kısa arası boyunla, servileri kıskandır.
Gel! gül kokulum gül kokunla,gülleri utandır.
Gel! geniş omuzlu cennet bakışlım.
Gel artık! Saf, saf dizilsin âşıkların.
Gel! güzel yüzünü gören değil ki kadınlar!
Erkekler dahi, parmakların doğrasın!

Gel! seni andı yüzyıllar boyu Yunus'lar Mevlana'lar
İsa (as) söylemedi mi,Ahmet gelecek diye?
Bir kere geldin yâ Habiballah, bir daha gel!
“Gel ki sirkeye ekmek banmak, baldan tatlı olsun”

Gel! başı okşanası yetimlerin, başı okşansın.
Gel! başı vurulası gafletin, başı vurulsun.
Gel! mağrur duruşlu dağlar taşlar, secdeye varsın.
Gel! dünya malı olan insanlar, dünya malından usansın.
Gel! bülbül sesli hafızlar, Kur'an'ı duysun.
“Gel ki sirkeye ekmek banmak, baldan tatlı olsun”