Gel... Şiiri - Necati Keçeli

Hasretin içimde yanarken böyle
Yüreğim harlanıp yakılmadan gel
Tükenirken ömür günlerle, ayla
Bedenim toprağa sokulmadan gel

Gönlümde eserken aşkın meltemi
Boğmasın sevdamı gözlerin nemi
Bırak dert, hüzünü bırak matemi
Yelkeni düşürüp yıkılmadan gel

Keşişlemeden gel çekeyim nefes
İmbat rüzgârı ol, bedenimde es
Yeşermişken gönül gözümde heves
Boynum iki yana bükülmeden gel

Klavuzun olsun yakamozlu göller
Türkümüzü çalsın sazda ki teller
Gönül bahçesinde açmışken güller
Dalında kuruyup dökülmeden gel

Heyecan basmışken inceden ince
İsmin dolanıyor dilimde hece
Karanlık basmadan tenha bir gece
Eşine, dostuna takılmadan gel

Necati diyor ki! Kapılar açık
Çekinme yavaşça merdivenden çık
Eğer hakkın ise Beyaz bir duvak
Giy gelinliğini sıkılmadan gel

Necati KEÇELİ
İZMİR