Gel Şiiri - Erhan Ektiren

Yaşamımda bir çentiksin
Rayda yol alan trendeki gibi
Giderek yorulur demir
Ben yorulurum
Ne olur gel yorulmazdan evvel
Bitmeden her şey…

Giderek açılıyor çentik
Mukavemetim azalıyor
Dayanamıyorum!
Demir eriyor sıcaklığımla
Ne olur gel kendimi eritmeden
Bitmeden her şey…

Doğayla yarışıyorum
Bir yağmur anında
Gürleyen gökle tartışıyorum
Kendimle hesaplaşıyorum
Gel ne olur gel
Çentiklerim büyümeden
Doğaya yenilmeden gel

Tarihle yoğruluyorum
İskender’le savaşıyorum
Felsefeyle tartışıyorum
Gel Sokrat baldıranı içmeden
Danton giyotine gitmeden gel

Beni tüketmeden
Çentiğim kırılmadan gel