Hiç kimse senin gibi bakmıyor gözlerime,
Güneş gibi doğuyorsun her sabah yüreğime.
Endam-ı nazınla bir gül gibi duruyorsun
Bir divane gibi ardınca koşturuyorsun.
Gün ortasında karanlığı yaşıyorum sensiz
Bir denizde yalpalayıp duruyorum dümensiz…
Artık ne rüyaların ne uykunun tadı var
Seni gördüm göreli, yüreğimde bu efkâr…
Gecelerim anlamsız, gündüzlerim karanlık,
Özletme ne olursun, bekliyorum, gel artık!
Gel de şu kalbimden sıkıntılar yok olsun,
Gel de çarpan yüreğim, seninle sükûn bulsun.
Gel de ey taze gonca, kışımı eyle bahar…
Gel de ey güzel ceylan, beni kederden kurtar!
Gel de şu hayatım bir parça anlam bulsun…
Gel de hüzünlü günler, seninle huzur dolsun.
Yeter artık! Uzaklarda gezmeyi bırak!
Gel! Yüreğim dayanmıyor, üzmeyi bırak!
Ben gidersem bir gün, aklım burda kalacak
Bil ki senden uzaklarda bir sevdalın olacak!
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leys Eyüp Akbulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/02/gel-607.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!