Gel Şiiri - Ersin Karaca

Anladım ki hayat yolculuğunda,
Her yoldan geçilir yârda durulur,
Göz pınarında coşan sağanak,
Bağrımda ki çölde yontulan gemi bulur.
Şakaklarında, şaklasın umut,
Çağlasın bulut sabahlara dek,
Sen yağmurlara ben sana aç.
Tohumda toprak hali,
Ellerin suya kansın,
Damlasın gözlerine saçlar›n,
Gözlerinle kumlarımı yakansın,
Sen ki,
Bağrıma, bahtıma doğru
Esen yel
Sıyrıl cılız yamaçlardan,
Aş aciz dağları,
Hadi gel.