Gel Şiiri - Vedat Akdeniz

GEL

Bir derdim vardı, bin bir oldu
Baharda açan çiçeklerim soldu
Akdeniz’im yatağına sığmazken darda kaldı
Gel naz eyleme, rüsva etme beni

Akarsuyum taşkındı akmaz oldu
Hasretim yanmazdı ateşlerde kaldı
Bu ayrılık gayri sebebim oldu
Gel gör de, viran eyleme beni

Türkülerim ve şiirlerim çocukken vuruldu
Umutlarım gözlerinin kuyusunda boğuldu
Sevgilerim yargısızca kirpiklerinde asıldı
Gel perişanım, ziyan etme beni

Dağların ardı karanlık gözüm kesmez
Gitmelerin bağrımı deler, gözyaşım dinmez
Sen gelmezsen bu ayrılık bitmez
Gel yaman haldeyim, harap eyleme beni

Güvercinlerim öldü, rüzgârlar getirmez haberini
Bir dağın nehri beklemesi gibi yıllar yılı bekledim seni
Yokluğun bir nemmiş yar çürüttü ömrümü
Gel son nefesteyim, toprak eyleme beni
Gel tut ellerimden, tut da yaşat beni…
18.07.2006
www.akdeniz.orgfree.com