İşe heveslen de gel,
Aç gelme, beslen de gel.
Davetiyen var ise,
Düğüne süslen de gel.
Aşk, âşığın özüdür,
Gören gönül gözüdür.
Selam Allah sözüdür,
Selamla seslen de gel.
Talihe bel bağlama,
Saftan çıkar sağlama.
Cenazede ağlama,
Ölüme hislen de gel.
Taş bassan da bağrına,
Yan bir güzel uğruna.
Koş Tanrı huzuruna,
Hemen temizlen de gel.
Sevgi üstün, kin hordur,
Sevenin kalbi kordur.
Hasret çekmek çok zordur,
Zoru göğüslen de gel.
Zeki der ki: İlenme,
Çok bilip, kibirlenme.
Elden yardım dilenme,
Çileyi yüklen de gel.
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/28/gel-464.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!