Gel... Şiiri - Handan Ay

Gel! Gel de özlediğimi geri var bana,
Düşünme ne olur diye,boğma beni ahlâka!
Devrilse sıra dağlar verilen sırların sarsıntısında,
Giy yine karanlığı,ayıplarımı ört de gel...

Gel! Gel de kayıplarımıza ağlayalım birer birer;
Beklentileri unutalım diyelim bir an kader,
Su yüzüne çıkacak mı dersin tüm gerçekler? ?
Söv yine pervasızca,yüzlerine tükür de gel...

Gel! Gel de tartışalım ne varsa yapılmayan;
Yapılanlar söylenmezki her zaman..
Göz yaşlarının tuzuyla da yansan;
Ağla yine aynalara,gözlerini gör de gel...

Gel! Gel de eğilsin tüm başlar öne
Yaslanacak omuz kalmadı; dostluk var deme.
Azrailin soluğu düşse de yüreğine;
Ver yine savaşını,silahlarını boşalt da gel...

SERKAN SEZER