Gel Şiiri - Erzurumlu İbrahim Hakkı

Terk eyle firakı, vaslına gel
Ağyarı koy, ehl ü nesline gel
İcmal ile kalma, faslına gel
Geç fer'den, asl-i-ı aslına gel
Köy firkat-i faslı, vaslına gel

Bi-hüdluğ eyle, çü ram olursun
Azad-i cemi'-i dam olursun
Dildar île ber-devam olursun
Geç fer’den asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Cisminle egerçi sen zeminsin
Ser-rişte-i gevher-i yakînsin
Çün sırr-i muhabbete eminsin
Geç feriden, asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Bu alem-i düna çeşm açarsın
Hayf asl-i usuldan kaçarsın
Çün alem-i tende sen nâçarsın
Geç fer'den asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Zahirde tılsım-i cism ü cansın
Batında define-i nihansın
Can didesin aç da bak, ne kansın
Geç fer'den, asl-i aslina gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Suretde esir-i gurbet oldun
Pa-beste-i dam-i mihnet oldun
Manada çü genc-i devlet oldun
Geç fer'den asl-i aslına gel
Koy firkat-i f asli, vaslına gel

Hakkı, demek olmaz, ehl-i halsın
Tali'le said ü nîg falsın
Çün zade-i pertev-i Cemalsın
Geç fer'den, asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel