Gel Şiiri - Aysel Al

Yüreğim açık seni bekler,
Eee, hadi bekletme,
Ne duruyorsun,
‘Koş mu’ demeliyim,
‘Bana sarıl mı’ demeliyim,
Gör ne kadar sırılsıklam,
Aşık olduğumu,
Seninle en kutsal sevgiyi,
Teneffüs ederek içimde bulduğumu.
‘Fazla naz aşık usandırır’ derler,
Eee, hadi bekletme,
Yüreğim açık seni gözler,

Gel sevgilim gel,
Zaman bize hainlik yapacak.

Gel sevgilim,
Duygularımız aşkta buluşsun,
Atalım umutsuzlukları,
Gönül gözüyle bir dünya kuralım,
Ne dersin?

Bırakalım umutsuz bakışları,
Yalnızlığımıza sevgimizi ortak edelim.
Şu açık yüreğime,
Sana ‘gel’ diyen haykırışıma,
Kulak ver sevdiğim.

Yoksa senin için,
Yanan bu yüreğimin yerini,
Karanlık geceler teslim alacak!
Sana son kez bir şey söylüyorum,
Gel sevgilim gel….

Yüreğime gel,
Zaman bize hainlik yapacak, biliyorum.
Yine sabahın parlayan güneşi yüzüme vururken,
Senden bir haber, bir ses bekledim.
Sana uzanan bu sıcacık yüreği,
Aşkın o güzel hislerinden umutlar derip,
Mutlu etmeyi düşündüm.
Aşkın kanununu yazan çılgın yürekler,
Bu kadar sert ve acımasız mı olmalı?
Sana beslediğim, bu güzel hislerin yüceliğini,
Anlayamadın, göremedin.
Yanılmışım, yanılmışım.
Sen hala yoksun
Halâ uzağımdasın, uzaklardasın.
Gözlerim seni seçemedi,
Senden aldığım cevap;
‘Ayrılıkmış’ anladım, anladım.

Yine akşam oldu,
Hüzün başladı,
Saatlerin 00.24’ e vurduğu vakitlerde,
Bileceğim ki,
Yarın sabah, yıkıldığım gün olacak,
Artık sana ne ‘gel’ diyeceğim.
Nede ‘kal’ diyeceğim.
Bundan sonra,
Ne seni bekleyen sıcak bir kalp,
Nede seni bir ömür boyu saracak,
Sevgi kalmış olacak bende.
Zaman bize hainlik yapmadı,
Hainlik ve yanlışlık yapan sendin,
Karşılıksız sevdiğim insan,
Seni dünyamdan atıyor,
Seni mazime gömüyor, gömüyorum…