Gel Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Geçti bahar kıymetimi bilmedin,
Bari rüzgar ile hazanıma gel.
Güneş battı,gün karardı gelmedin,
Bari şu karanlık akşamıma gel.

Bu yalnızlık kimsesizlik pek yaman,
Bir gölge yaklaşır bana anbean.
Ah şu ölüm kapımızı çalmadan,
Koş sana açılan kollarıma gel.

Tutsağım ölümsüz güzelliğine,
Aşkın var boynumda zincir yerine
Ak saçlı ihtiyar olsan da yine,
Gönlümdeki ezel baharıma gel.

Bilirim gelmezsin güller açarken,
Göğsünde taşlaşmış o kalbin varken,
Gözyaşlarım damla damla akarken;
Son günde,son anda,son çağnıma gel.

Yıllardır umutla bekledim seni.
Uzak iklimlerden bana dönmeni
İstemiyorum sağlığımda gelmeni,
Bir tutam çiçekle mezarıma gel,