Bir sema gönülle, engin denizle
Şaşmaz doğruya çöktüğün şu dizle
Sevdaya kızaran sade benizle
Güllerin üstüne umut umut gel
Yolların ardına kalan o başla
Ezerken gururu, nefreti taşla
Mazi yiterken bu en son savaşla
Kini ve öfkeyi unut unut gel
En pak deryalara yürürken seller
Ali makamda yakarırken diller
Sonsuz yalvarışa açılsın eller
Geceden gündüze kunut kunut gel
Kayıt Tarihi : 15.11.2005 13:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Çalışkan Manisa](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/15/gel-225.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!