Gel Şiiri - İbrahim Özğan

gel sevgili...
çiçek tarlalarından geçerek
bir rüzgar gibi
selamlayarak doğayı
gel.......
toroslardan çığ gibi
katarak önüne herşeyi
ve takarak eteğine
hüzzam şarkılarını
gel........
kızılırmak gibi kıvrıla kıvrıla
ve can vererk yaşamlara
karasu gibi narin
fırat gibi asi
gel..........
sonra fırtına gibi korkusuzca
yararak gecenin karanlığını
süpürerek ihanetlerin kırıntılarını
ve derbeder bulutları
gel…..
melekler gibi süzülerek
ve belkıs gibi aniden
tahtınla bereber
gel............
vakti gelmiş bir göçmen kuşu ol
ta uzaklardan
doldurarak kanatlarına
aşk kokulu rüzgarları
ve bedeninde yıldız taneleri
ve ayın şafkı
gel……
bekliyor bu yürek
çırılçıplak ve ihanetsiz
gel ey sevgili..............

7 Ocak 2005