Seni düşünürken dört bir yandan gel
Mesafeleri aş zirveleri del
Boz bulanık sevda mecraında sel
Hasretinle değil vücûdunla gel
Bırak saygı sayma özlüyorsan koş
Ayağında zincir her mania boş
Kavuşmak aydınlık ayrılıklar loş
Başını dik sazın tellerinde gel
Ben hep gecenin bir nısfında kalkarım
Bütün evlerin parlayan ışıkları sönük
Doğrusu insanlar içinde böyle yaşayan
Biz ne en evvelik ne de ki sonuk
Kayıt Tarihi : 19.5.2008 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!