Gel 2 Şiiri - Melahat Çetinkaya

Kaçırma son treni,al visal biletini,
Vuslat istasyonunda, bekliyorum yar seni.
Ödüyoruz yıllardır bu aşkın diyetini,
Gülde bülbül öterken,burnumda tüterken gel

Ah..Bir ateş yaktın ki,gönül denen bacamda,
Sardı göğü dumanı,alev alev pecemde.
Vuslatı visalini,bekliyorken gecemde,
Sevdanın yangınları,sinemi üterken gel.

İster bir yaz sabahı,ister bahar akşamı,
Gel de bitir gönlüme,çöreklenen bu gamı.
Sihirli ellerinle,sar şu gönül yaramı,
Sevenler sevdiğiyle,uykuya yatarken gel

Yakamozlar denizde,dans ederken aşk ile,
Açarken kardelenler,Toroslar zirvesinde,
Islık çalarken rüzgar,dalgaların sesinde,
İster seher vaktinde,ister,gün batarken gel.

Turnalar kanat çırpıp,göç etmeden yad ele,
Kuğuların gölgesi,düşmeden mavi göle,
Kalmasın içimizde, kavuşmak ukde hale,
Elimiz ayağımız,sevdayı tutarken gel.

Çekince gün geceye,siyah tülden perdeyi,
Asumanda yıldızlar,selamlarken geceyi,
Takmadan hasret cana,sökülmez kelepçeyi,
Ecel bizi bulmadan,kalbimiz atarken gel.