Gel Şiiri - Orhan Kutlu

Gel,
Ömrümün gayesi ol yine,
Gözlerimde ışığım,
Kulağımda sesim,
Aldığım nefesim ol.
Gel,
Yıllardır özleminle yanan gönlüme.
Bir daha gitme sakın
Sensiz yaşamıyorum.

Seninle güzeldi her şey,
Gün seninle doğar
Seninle parlardı yıldızlar.
Sendeydi en güzel çiçeklerin kokusu,
En erişilmezi sendeydi tutkuların.
Seninleydi geleceğim.
Gel,
Sensizliğe alışamıyorum.

Ne olur anla beni,
Bir sel oldu sevgin gönlümde
Boğdu noğacak.
Bir volkan hasretin
Patladı patlayacak.
Zayıf bir ateş umudum
Söndü sönecek.
Anla artık ve gel
Konuşamıyorum...

Orhan Kutlu