Gel Şiiri - Tülays Tülays

Geceyi okuyanlar, bitimsiz bir karanlığın sayfalarında kayboldukca;
Avuçları çiçeklenen toprak gibi olurlar.

Doğmamış güneşin umuduna bakan
Dem nüvelerince giz iştahlıyım
Neresinde saklısın acaba koskoca karanlığın ey günüm, tutkum?
Gözlerimde belli belirsiz bir siluetti
Kıvılcımı tebessüme yansıyan.
Bir lahza yan! Yansın şimşek şimşek Tutunacağım yıldırımı bile özledim.
Akımına kapılıp senle kaybolayım,
Nücum şart olsun karanlık göğsünde.
Aynı ağaç çeksin toprağına,
Aynı renge büründüğüm közünde yıllanayım.

Bir lahza yak! Gökten yere,yerden göğe uzanalım.
Açmasam da olur o zaman gözlerimi,
Karanlık sayfalarda her kaybolduğumda
Avuçlarıma doğsun yeter ki,
Toprağın bebekleri..