Gel Şiiri - İbrahim Yılmaz

Sen bana şanınla şöhretinle gelme
Malınla mülkünle bu şehre hiç gelme
Kalbinde ki sevginle, merhametinle gel
Önüme dünya malını serme
Bana Züleyha'nın ölümsüz aşkını ver
Bel ki Yusuf değilim ama
Yusuf'un yolundan giden bir yolcuyum
Aslında ben ruhunu seven bir Maşuk'um.

Sen rüzgar ol es yanan bağrıma
Gel derman ol kanayan yarama
Aşksız hayat ormansız bir çöldür
Aşkın kalbimde solmayan güldür.

İstersen bahçemde açan kızıl bir gül ol
Seni dalından koparmadan koklar öperim
İpek saçlarını ben tarar ben örerim
Her akşam sen sevda şarkıları söylersin
Ben senin gözlerinde seni seyrederim
Yeter ki sen gel bu şehrin kalbine
Muhtacım senin menekşe gözlerine.

Sen rüzgar ol es yanan bağrıma
Gel derman ol kanayan yarama
Aşksız hayat ormansız bir çöldür
Aşkın kalbimde solmayan güldür.

Seninle biz;
Mazideki acılarımızı
Bir bardak çayda eritiriz
Bel ki seninle susarak konuşuruz
Manalı bakışların anlatır bana
Menekşe gözlerde ölümsüz aşkımızı
İstersen beraber söyleriz aşk şarkımızı.

Sen rüzgar ol es yanan bağrıma
Gel derman ol kanayan yarama
Aşksız hayat ormansız bir çöldür
Aşkın kalbimde solmayan güldür.

Ey sevgili;
Sen gelirken
Yanında
Menekşe gözlerini
Günahsız ellerini
Aşkın Kabe'si kalbini
Bana getir yeter
Hayatın gerisi bana keder
Aşksız hayat teferruattır
Allah biliyor
Tek muradım vuslattır.

Sen rüzgar ol es yanan bağrıma
Gel derman ol kanayan yarama
Aşksız hayat ormansız bir çöldür
Aşkın kalbimde solmayan güldür.

Haziran 2024
Serbest tarz şarkı sözü