Ayyaş, meye doymadan,
Gece, sabah olmadan,
Ayrılanlara adımı sormadan,
Gelmek için yüreğini yormadan,
Odamın ışığı sönmeden gel.
Gel..
Yürü yanımda görülmeden,
Aramıza duvarlar örülmeden,
Tek kelam etme düşünmeden,
Başka hayatlara bölünmeden,
Odamın ışığı sönmeden gel.
Gel..
Aşka, sevdaya inananları üzmeden,
Kalem aşık olsa bile kağıt küsmeden,
Yüreğimdeki mürekkebim bitmeden,
Uğruna şair olanlar da ölmeden,
Odamın ışığı sönmeden gel.
Gel..
Şayet sönüverir birden odamın ışığı,
Helvaya gider ahalinin kaşığı,
Çiğneyip gelsende bütün yasağı,
Maalesef göremezsin benim gibi bir aşığı,
Dizlerini dövmeden gel..
Gel,
Benden birşey kalmadı,
Dün yine biri geldi,
O da yokluğunu sağmadı,
Gel,
Karanlığın koynundan al beni,
Gel, gelde,
Masmavi gökyüzüne çal beni..
Kayıt Tarihi : 25.4.2023 09:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!