Gel. Şiiri - Ozan Vurguni

GEL

Gel sevdalım
Gel ki gözlerim gülsün
Yer etmiş yüreğime sevdan
Gel ki ölümüne sarayım seni

Gel şafağa gidilen yolun
Şarkısını söyleyerek birlikte
Yakalım özgürlük ateşini
Gel yüreğimin kızıl koncası
Ölüm çocukların gözlerinde
sulanmadan gel...

Gel ki dinsin yüreklerin sancısı
Ekmeğimde tuzum ol
Bardağımda suyum
Dudağımda sözüm ol
Özlem yanığı oldu iki gözüm
Gel de kesilsin zulmün soluğu

Namlulara mermi sürülmeden gel
Yargısız hesabım görülmeden
Kızıl güller açsın bahçemizde
Korkusuz başı dik yaşasın çocuklarımız
Kurtar emekleri sömürü çarkından
Özgürlüğe zincir vurulmadan gel

Gel de coştur sevdamızı
Damarımdaki kanımın ateşiyle gel.
Gel karanlığıma ışık ol
Anaların yüreği yasa düşmeden gel

Gel de oğul sıcaklığında sar
Gözleri kanayan anaların yüreğini

Gel ki kara yel gibi eritsin
Buzdan barikatı güneşin
Seni bekler çocuklarımız
Soğuk çatısız kondular da
Tarlada fabrikada
Maden ocaklarında
İşsiz sokaklarda
Ekmeğe doymamış
Çocuklar bekler yolunu.

Gel de güldür bizi
Gülmemişliğimiz son bulsun
Güldür ağız dolusu.
Umut dolu yüreğim susmadan gel
Bırakmayız seni ellerimizden
Sıkı tutacağız avuçlarımızı.

Emeğimiz yağmada
Gel alın terimin sularıyla
Serinlet yüreğimi
Sevdalıma sarıldığım
İlk gece gibi gel

Sarsın kavgamın ateşi
Sarsın dünyanın bütün yüreklerini
Gel gayrı sevdalımın kızıl saçlı kızı
Gel ki dünyamıza gelin götüreyim seni
Ezilen bütün insanlar adına gel

Aşk olsun
Sevda olsun
Hürriyet olsun
Özgürlük olsun gelişinin adı
Özgürlük olsun...

Güzel yaşanır bir dünya özlemi. Mart 1992
Abdullah Oral...