Gel... Şiiri - Mehmet Hanifi Agirbas

Bekle beni yarın
Ocak kaynadı Aralık gelmeden gel
Sonbahar hoşçakal dedi
Kavaklarımız dökülmeden gel
Rüzgarımız esmekte hep yerinden
Etraf beyazlamadan gel
Döküldü bir bir yapraklar
İçimiz ayazlanmadan gel
Vurdu sinesine hasret neşteri
Hasretimiz soğumadan gel
Gülmeye yüz tutmuş suretimiz
Gül yüzüne soğumadan gel
Tenimiz aktır hep
Pakımız kirlenmeden gel
Yolumuz dolanbaçlıdır
Engeller olmadan gel