Gel Şiiri - Duran Bükülmez

Kan gölüne döndü gönlüm yarası.
Cigerim kökünden sökülmeden gel.
Yandı gözlerimde sevda çırası.
Işıklar yollara dökülmeden gel.

Saata gün dedim,günü ay saydım.
Çocukluk resmi mi,bağrıma koydum.
Eller sefa sürdü, ben dertle doydum.
Yaralar derinde,dikilmeden gel.

Bir acı saplandı, aha şurama.
Dert ilacı sende,başka arama.
Bir tek sen merhemsin,benim yarama.
Yalancı dostlara,takılmadan gel.

Ozanım dalmadan sonsuz uykuya.
Sırrı ölümüne, gönül ağlaya.
Çığlığım yetişmez, güneşe aya.
Geceye yıldızlar ekilmeden gel.

11.08.2018 Erbaa
Duran Bükülmez