Gel Şiiri - Esat Haksever

İşte gün inmededir, sustu martılar,
Nefesini tuttu dağ, ırmak, deniz,
Hani fısıldasan geçer evreni,
Işıl gözler, altın saçlar, al beniz,
Irmak şırıl şırıl, kımıl kımıl deniz.

Bir damla yaş gibi süzül avuçlarıma,
Kolların boynumu sımsıkı sarsın,
Dinsin içimdeki kar fırtınası,
Sisli doruklarda ateşler yansın,
Kokun buram buram koyları sarsın.

Cana hasret bir can ol ki yüreğim,
Aksın benliğine ığıl ığıl, sımsıcak,
Gökkuşağı çizsin ufuklarına,
Kehkeşanlar dizsin gecene sağnak sağnak,
Tenimde yangının güneşten sıcak.

Yanağında güller açışarak gel,
Eteğinde tüller uçuşarak gel,
Ay yüzünde ışık, duvağında tel,
Yaşam bilmecesi, ebed ve ezel,
Çözülsün kördüğüm, bekletmeden gel.

Esat Haksever