Gel Şiiri - Akif Doğrul

GEL

Ahdim, ölüme dek beklemekse de
Gel artık, gönlümün serinliği gel.
Bir sabah namazı, seher vaktinde,
Giyip kardan beyaz gelinliği, gel.

İstanbul gönlümün gülistanıdır,
İçinde yaşayandır yürek dağlayan.
Sen bir istasyon mesafedeki sır,
Gel başını eğmez naz meleği gel.

Bir deli hazirandı, turuncuydu renk,
Mevsim birden dönüverdi hazana.
Tahammülüm kalmadı bekleyecek,
Binip aşk atına, ez feleği gel.
06.05.1999;Sirkeci