Gel Şiiri - Fikret Kaban

Sensiz dünya olacaksa bana cennet
Elinde kor ateşle cehennem ol gel
Dersen ki bir gün gelirim sabret
Asırlarca beklerim bir ümit ol gel

Mutlu etmiyor beni hatıralar
Bak sevdiğim yaş değil bu gözler kan ağlar
Yaz gününde kışa döndü baharlar
Çöle dönen ömrüme bir yaprak ol gel

Sesine hasret özlemine sürgün ocağım
Yokluğun işkencesinde çıkmaz bir ahım
Vuslatına kurulsada dar ağacım
Ölümede razıyım celladım ol gel...