Gel Şiiri - Can Fırat

gel
hane yeminlerin vardi
esen yele parlayan Yıldız'a ve doğan güneşe
hane oturacaktın
dağımın tepesine
ellerin sevecekti nergisleri,gülleri ve de sümbülleri
onca bekledim olmadı
şimdi söyle
ellerin mı yalancı
yoksa sen mi ?

söyle kaç yol beklenir
kaç gözle yol gözlenir
bilki
ben bütün yolları bütünledim
yol bekleyen
bütün gözleri
ödünç aldım senin için
sense hâlâ o inat kuyusundan
o kör karanlığından çıkıp
dağıma gelmeyensin

söyle bir can
kaç kere dirilir
kaç kere ölür
geleceksen gel artık
bilmelisinki
bu son çağrım
bu son dirilişim
olurki gelmesen
eyerki sevmesen
bilki yüreğim
Barış'ını yitirmiş
bir ülke gibi
ikiye bölünür

sevgili
geleceksen
mevsim geçmeden
nergisler ölmeden
laleler sümbüller küsmeden gel.

gelmesen unut beni
sevme alıp gittiğin gözlerimden.

Can Fırat