Gel Şiiri - Serhat Şahin 2

​Sonsuz Bir Boşlukmuş Benim Hayatım
Kadehlermiş Dert Ortağım
Meyhanelerdeki Son Kalan Barınağım
Kahırdan Yıkılmadan Gel

Artık Mutluluk Dolu Bakamıyorum Hayata
Sensiz Başımı Koymayacağım Yastığa
Seninle Birlikte Yaşayacağım Hayata
Sensizlikten Son Vermeden Gel

Maksadını Aştı Bu Sözler Sen Gittiğinden Beri
Dilim Ahraz Olmuş Konuşmazki Seni Sevdiğinden Beri
Gönlüm Sana Uğranacak Bi Handı Bana Zindan Yeri
Zindanda Cesedim Çürümeden Gel

Senden Gayrısına Haram Oldum Buna İkrar Verdim
Karşılıksız Sevmek Zordu Gönlümü Zor İkna Ettim
Ömrümün Her Gününe Senin İsmini Verdim
Yediğim Zehir İçtiğim Kahır Olmadan Gel

Sabahın Seherine Ayaz Vururken
Göz Pınarları Irmak Olmuş Durmaz Akarken
Bir Kahvenin Kırk Yıl Hatrı Varken
Kahvelerin Hatrını Bitirmeden Gel

Sokaklarda Yürüyorum Yapayalnız
Vuslatı Bulmayacakmı Bizim Ayrılığımız
Birlikte Yaşadığımız Onca Hatıralarımız
Sadece Resimlerde Kalmadan Gel

Biliyorum Sen Benden Uzaktasın
Uzakta Olan Bedenin Değil Sadece Aşkın
Hayallerimde Hatırladığım Saçların
Darağacında İpim Olmadan Gel

Son Deminde Ömrüm Geç Kaldık Bahara
Yazılan Kader Neyse O Geliyor Başa
Cinnet Getirdim Bu Gece İlk Defa
Ömrüme Şahadet Getirmeden Gel