GEL
dellenmelerimin bilinmezliğinde
seni düşünüşümün
ve ardından
tükenişliğimin
iç çeke çeke
toprağa düşen
her damlada ki
yakarışlarına sarındığım
divaneliğimin sancılı gülü
soframın ağır süsü
bitsin ahrazlığın
dile gel
bin yıl bitmez yağmurların
dinginleşmese de
güneşe gölge damarlarımda
kızgın ırmakların şavağında
çağıldayıp coşmasa da
sesinde sesim
ezgilerin sen kokulu rıhtımına
yanaşmasa da
yetsin yokluğun
hele gel…18.01.2010
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/04/gel-1438.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!