Gel Şiiri - Güven Gürdap

Gel, ne olursun yalnızlık yetti bu gönlüne,
Ömrüm yitip gidiyor, bu bomboş hayallerde.
Çaresizlik sarmalayıp duruyor, ıssız bedenimi,
Buruk bir yalnızlık alıp götürüyor uzak ellere.

Gel, ne olursun yalnızlık yetti bu gönlüme,
Ölüm yaklaşıp duruyor, bu ruhsuz bedenime.
Karanlıklar çöküp duruyor, gün görmeyen,
Aydınlık ne nedir hiç bilmeyen, bu gözlerime.

Güven Gürdap.