İçerisi cayır cayır yanıyor,
İnsanlarda bir telaş.
Koşturmaca,neyi nereye yetiştireceklerse
Anlam veremiyorum artık.
Her çeşit kovuşturmadan,
Alıkoyuyorum kendimi..
Tüm telaşlardan
Kurtarıp,yalnızlığımı soluyorum..
Bir nefes ara ile,
Dışarı bakınıyorum,
Yaprak onamıyor soğuktan,
Kuş kanat çırpsa,en uzak mesafeye,
Son şansıymış gibi,
Vuracak kendini,masal dünyasına..
Çünkü,
Haps olmuş,bir çamın dalına..
Pencereden bakıyorken,
Bir anda
Kendimi aşağıda buldum..
Hava camdan buz,,
Ustura gibi
Kesiyor değdiği her yeri.
Çamlara saklanan kuşların,
Fotoğraflarını çekerken,
Huzursuz ettim sanki !!
Yüreği ağzında olan ne varsa
Herşeyi..
Uçuşmalar başladı
En uzun mesefe,bir dal kadar uzak,
Bir çam ötesi..
Aklımın ucundan geçmeyen bir anda,
Gözlerimin önünde, canlı yaşandı
İnsanın varlığı,
İşte,
Doğayı bile huzursuz etmeğe yetti,
Mahçubiyet ve çaresizlik doldu yüreğime
Yürüdüm karla kaplı, bozkıra doğru
Sonra koştum yokuş yukarı
Soğuk,ciğerlerime dolan oksijeni buz kesene kadar,
Nefes nefese ölecekmişim gibi,
Durdum beyhude,
Dündüm mecburen,başladığım yere..
Duygularım ürperdi gözlerim pür dikkat
Vadinin derinliklerine dalıp
Kar kadar beyaz,bir hayat düşledim
Belki şans döner,olmayan olur diye
Tıpkı efsanelerde ki gibi
Sende gelirsin
İlk başladığımız güne,
Şimdi,,
Hep,gelmeni bekleyeceğim..
Gelmeyeceğini biliyor,
Olsam bile...
Haymana 27.01.2017
Ali Dost GürgözKayıt Tarihi : 28.1.2017 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Dost Gürgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/28/gel-1409.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!