Gel Şiiri - Mehmet Mahsum Biçen

Gel, ara, beni bul.
Otur gönlümün tahtında kurul.
Sen gönlümün sultanı ol.
Ben de kapında garip kul.

Gelsen bana, ne olur.
Beni aşk ateşinde kavur.
Şu viran olmuş gönlüme dol.
Ömrünce bir saltanat sür.

Gel, bir kere göster yüzünü.
Göreyim yüzünde iki kara üzümü.
Gece dünyamı aydınlatan ay ol.
Seyredeyim on dördünde gökyüzünü.

Gel ansızın, yağmur yağarken.
Bulursun bir köşede, sessiz ağlarken.
İçimi ısıtan güneşim ol.
Bir seher vaktinde gün ağarken.

Gel, dinsin içimdeki acı.
Yokluğun ateşten de yakıcı.
Yaralı kalbimin ilacı ol.
Giy, altından saltanat tacı.

Gel git, kaşla göz arasında.
İsteğim bir buseydi laf arasında.
Sevgiyi sende buldum, emin ol.
O gözler, o kaşlar karasında.

Gel gitme ne olursun.
Aşkı sevgiyi bulursun.
Devamlı yanımda ol.
Düğün dernek kurulsun.