birazdan gecenin en ölü saatleri başlar yar
gelmeyişine yas tutan gülüşlerim,
güne emekleyecek son takatini de usul usul uğurlar
derman doğurmaya çalışan ne kadar umut varsa
yokluğunla denkleşir,
pencerelere düşen gözlerimi şoklar
ben hala sözümdeyin diyen gururum
en basit zorlukta kaçan ayaklarına el sallar
gecenin öldüğü yerde nice güneşler doğar
doğar doğmasına da
şu fukara yüreği hep yokluğuyla sınar
sensizliğin damlarından düşer düşlerim
nutku tutulur gülüşlerimin
yastıklara baş tutar uykularım
gel!
gelmezsen son bulmayacak kahroluşlarım...
Özgürlüğü kuşlara yakıştırdık.
Yalnızlığı Allah'a.
Öfkeyi hırçın dalgalara ve
Sevmeyi İstanbul'a...
Bize de papatyaların saflığı kaldı.
Kirlenmiş dünyanın tozlanmış kullarına inatla...
Kayıt Tarihi : 10.12.2015 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sensizliğin şiir yanı
