Hadi gel!
Ver ellerini!
Gidelim buralardan
Bilmesin hiç kimse.
Ya da!
Boş ver!
Kim duyarsa duysun,
Biz dindirirken hasretimizi,
Giderirken özlemlerimizi,
Mahcubiyetmiş,
Mecburiyetmiş,
Başkaların olsun.
Hem kimin haddine
Konuşmak sevgimizi.
Allah'ın bildiği üzere,
Yalnız sen ve ben,
Zamanın iflas ettiği yerde,
Tüm boyutlarıyla sonsuzluğun
Kaybolurken birbirimizde
Kimi ilgilendirir hislerimiz.
O daracık dünyalarının,
Parmaklıklarında olamaz ellerimiz.
Zira biz birbirimize kilitliyiz.
Boş ver sen!
Gel hadi!
Ver düşlerini.
Sevişirken gözlerimiz,
Gir kalbime,
Damarlarım yol olsun,
Dudaklarımda hissedeyim
Sıcak nefesini.
Olsun varsın,
Gün geceye karışsın.
Artık geçmiş hesabını
Yarınlara versin.
Ümitler bizim
Yarınlar bizim.
Sen gel yeter ki,
Kim ne ettiyse bunca zaman
Fitil fitil burunlarından getirelim.
TmR 03.11.2016 15:12
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 14.11.2016 14:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!