Gel Şiiri - Tezcan Bilgiç

Ağır aksak yürüyorum işte.
Senden birkaç yara kaldı gönlümde.
Her sabah tekrar seviyorum seni.
Deli diyorlar bana.
Mecnun'da boşuna mecnun değildi diyorum.
Elimde değil işte seviyorum.
Belki gel desem gelirdin o zaman,
Hiç bu kadar uzaklaşmadan.
Şimdi sensizlik şehrin en soğuk sokağı.
Üşüyorum...
Isıtacak bir sensin ama yoksun...
Yağmurlarda yok artık.
Islanamıyorum...
Anlayacağın halim perişan.
Kafam çok karışık,
Sen ile ölüm arasındayım.
Ölüme bir adım daha yakın.
Seni üzmek istemiyorum çünkü.Gözlerin vurdu bugün de gönlümü,
Ağır yaralıyım şimdi.
Yakınlarda hastane de yok.
Aşırı sen kaybım var.
Gelsen de şifa bulsa bu hastan,
Yokluğundan eser kalmasa yarına.