Gel Şiiri - Uğur Çetin

Gel..
Mihrabım, can parem, gel
Tükendim ben
Ve tükendi umutlarım
Gel de yeniden başlasın
nurlu yağmurlarım
Sensiz bir kuru dal oldum
en güzel yaprağım ol, gel
Ayrılık rüzgarları savurdu seni
başka dallara konma gel…

Gel..
goncaların goncası
ciğerimin parçası, gel
Gelde viran olan gönlüm
huzura ersin
gönül mabedimin
mihrabı sensin, gel
Senin aşkındır damarımdaki
sana bulanmak için
kanatmadan gel…

Gel
Gözümün bebeği
canım sevgilim gel
Gel ki bahar gelsin
kaç bahar geçti, gel
böyle yarım bırakma beni
böyle münafık
Gel ki tamam olalım
Günahtan kapkara oldu yüzüm
katrana bulanmadan gel…