Gel... Şiiri - Ahmet Sanlav

Canım acıyor sen yoksun yanımda....
her yer sen oldun, damarımda kanımda
ismin geçiyor o mubarek nur dağında
hayelinle yaşıyor bu beden gel....

sevgi gözlerimde tüterken gitme
beni sakın uçurumlara itme
sende istersen beni hiç sevme
yokluğunla kül oldu bu yürek, gel

sorma halimi ben bende değilim
kader çizgim senle değişti sevgilim
nedir senin bu bana çektirdiğin
o bakışlarına doyamıyorum üzme gel

Tek suçum seni sevmek biliyorum
sen gelmezsen bende çekip gidiyorum
dayanacak halim kalmadı yinede çok seviyorum
yokluğun acı varlığın güzel gel