Gel Şiiri - Murat Demir

Gel artık gel naz etme, gözyaşım olmadan sel
Çiçeklerim solmadan, ecelim dolmadan gel

Gel de alt üst edeyim ellerin bakışını
İzleyip kahrolsunlar, gönlüme akışını
Gel ki beyaz düşlerim karaya çalmasınlar
Gel ki huzur yolunda geriye kalmasınlar

Olanca zincirleri, gülmek bize yar iken
Birlik olup kıralım zamanımız var iken
Durma gel hadi durma, çiçekler açsın yüzün
Artık ikimize de yeter bu kadar hüzün

İçimde hiç kimseye senden gayri yer yoktur
Seni sevdim seveli gönlüm her şeye toktur
Ondan bundan bize ne, bırak ayrı sansınlar
Leyla mecnun misali romanlara kansınlar

Kelebeğin ömrüne bakma o bir tuzaktır
Bizim için mutluluk zannetme çok uzaktır
Başımıza sürekli inceden yağsa da kar
Mevsimlerin içinde elbette bahar da var

Sularda yürüsek de kalacak izlerimiz
Yeter ki bu külfete dayansın dizlerimiz
İki gönül iki can bir bedene dönüşsün
Bırak sevdiğim tutma, bırak dillere düşsün

Dağdan taştan dereden,geçerken adım adım
Ben bu aşkın uğruna tüm ömrümü adadım
Bilmiyorsan sor öğren, ne yarın ne bugünden
Senden gelen her şeye dünden razıyım dünden

Benim içim yansa da, sakın ola üzülme
Paramparça kalsam da, boynumu eğmem zulme
Bu fukara halimle, sanma aşkına yetmem
Zerreni zer'den sayar ellere tamah etmem

Her şerde bir hayır var, dedim ve unutmadım
Ömrüm bitti bitecek başka eli tutmadım
Şimdi sırası geldi, düğümleri çözmenin
Şu güzelim dünya da karşılıklı gezmenin

Gel artık gel naz etme, gözyaşım olmadan sel
Çiçeklerim solmadan, ecelim dolmadan gel