Gel Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Gel,
Çömel yamacıma kulak ver
Seni, sevdiğimi söyleyim
Kirpiklerine aşık olduğumu söyleyim
Sen gel kulak ver bana
Söz! Kalbim üzerine yemin olsun
Seviyorum seni, gözlerime bakışını
Yıldızların haberi var mı bilmiyorum
Ama olmasın...
Kıskanmasınlar seni
Çok severdim ya ben gökyüzünü
Gözlerini görene kadarmış
Günbatımı izlerdim ya
Uyurken kirpiklerini görene kadarmış
Mutsuz mutsuz ortalıkta gezerdim
Kalbin kalbime degene kadarmış
Sarıl bana sarıl ki alevlensin yüreğim
Mutluluk gözyaşları dökülsün
Yeniden doğsun kalbim haince
Yıksın duvarları
Aldansın dudaklarına
Yenik düşsün sözlerine
Haksız olayım haksız karşında
Yanaklarını seveyim bebek edasıyla
Ben büyüteyim seni
Ellerimle besleyin mesela
Okşayım başını usulca
Yat kollarıma sallayım beşik gibi
Tut ellerimden dursun zaman
Kirpiklerin değsin dudaklarıma
Kalbim kırsın duvarları haykırsın
Bırakın bırakın beni diye
Dokunmak istesin kalbine
Sadece istesin, umut etsin dokunmayı
Hüzünlensin hafifçe
Hüzünlensin ki daha çok sevsin
Ama
Gel...gel...
Koşarak gel
Yürüyerek gel,
Emekleyerek gel,
Sen sadece gel...
Gerisi zaten bende...